هيدراتهاي كربن و ساكاروز در تغذيه انسان

 

انسانهايي كه با كارهاي سنگين درگير نيستند . روزانه به مواد غذايي اساسي و ضروري ذيل نياز دارند : 10 گرم پروتئين ، 90 گرم چربي و 500 گرم هيدراتهاي كربن ، بنابراين ، هيدراتهاي كربن ، قسمت اعظم (بيش از 70% ) غذاي انسان را تشكيل مي دهند .

ارزش حرارتي يك گرم پروتئين 8/4 كيلو كالري ( احتراق ناقص در بدن تا تشكل اوره ) و ارزش حرارتييكگرم چربي 3/9 كيلو كالري و بالاخره ارزش حرارتي يك گرم هيدرات كربن 4 كيلو كالري مي باشد .

بدين ترتيب ،‌ ارزش حرارتي هيدراتهاي كربن از پروتئين تر و ضمناً از چربيها ، بسيار كمتر است .

با اين وصف ، كالري ناشي از هيدراتهاي كربن ، بيش از 60% كل كالري روزانه مورد نياز است را تشكيل مي دهد ( پروتئين : 480 كيلو كالري چربي : 837 كيلو كالري ، هيدراتهاي كربن : 200 كيلو كالري ، كل : 3317 كيلوكالري ) .

بنابراين هيدراتهاي كربن منبع اصلي انرژي بدن انسان است. نشاسته . كربوهيدرات اصلي جيره غذايي انسان ( در غلات ، سيب زمبني و غيره ) و با بزاق دهان و آنزيمهاي معده قبل از جذب ، هيدروليز مي شود . اين پروي چندي طول مي كشد . كربوهيدراتهاي محلول ، شامل ساكاروز ، يعني قند معمولي ، خيلي سريعتر از نشاسته هضم و جذب مي شوند . چون قند در عين خوشمزه وش يرين است : انسانها با كمال اشتياق قند را جايگزين قسمتي از مواد غذايي نشاسته اي مي نمايند . قند ، به عنوان يك ماده غذايي ذخيره شدني شدني ( بصورت چربي ) و قابل پس گرفتن از ذخيره براي توليد انرژي در آمده است . ( هنگام راهپيمايي ، ورزش ، براي كارهاي سنگين كارگر ، براي بيماران و اشخاصي كه دوره نقاهت را مي گذرانند ) . ساكاروز از ساير قندها به استثناي فروكتوز كه خود كمي شيرين تر از ساير قندهاست شيرينتر است و چنانچه شيريني ساكاروز 10 باشد و فروكتوز و گلوكوز نسبي كه با درجه حرارت آزمايش بستگي دارندبه شرح زير بيان مي گردد :

 

 

 

 

درجه حرارت به سانتي گراد	- فروكوز	- گلوكوز
18	128	58
40	100	56
60	79	33

 

 

گرچه فروكوز قدري شيرين تر از ساكاروز مي باشد ، ليكن تهيه آنچه پيچيده است و چون كريستالهايآنجاذب الرطوبه بوده ، رطوبت هوا را سريعاً جذب و ب سهولت به مايع تبديل مي گردد .انبار كردنآننيز مشكل است . ساكاروز به علت ارزش به علت ارزش غذايي قابل توجه و خاصيت قابل توجه و خاصيت قابليت جذب آسان و همچنين خواص فيزيكي لان مهمترين ماده غذايي اجتناب مرسوم شده است . معذلك ، بعلت ارزش غذايي قابل توجه و سرعت جذبآن، تنها كربوهيدرات مواد غذايي نمي تواند باشد . نشاسته كندتر هضم مي شود و گلوكز مورد نياز خون را يكنواخت تر تأمين مي نمايد . از طرف ديگر ، چنانچه مقادير خيلي زياد ساكاروز مصرف شود .

خود بيش از حد گلوكز انباشته شده و تبديل به چربي گرديده در بدن به صورت لايه چربي در مي ايد . بنابراين اگر چه به علت اين است كه بجاي قسمتي از مواد نشاسته اي غذاي روزانه ، قند مصرف شود ، ولي مصرف ساكاروز نبايد از 25% كربوهيدرات تجاوز كند . يعني نبايد از 125 گرم در روز بيشتر مصرف گردد .

 

مشخصات گياه شناسي ، موطن اصلي – بيولوژي چغندر قند

 

چغندر بنام علمي بتاوولگاريس گياهي از خانواده پنجه غازيان است كه مانند غازياغي و اسفناج و ساير گياهان مقاوم در مناطق كم باران و در اراضي شود رشدو نمو مي نمايد . در قديم الايام چغندر براي تغذيه از برگ آن مورد مصرف بود . زراعت نوعي از چغندر كه براي مصرف ريشه در منطقه نفوذ خلفاي عرب معمول بوده و در دوره جنگ هاي صليبي به اروپا آورده شد و در قرون نهم و دهم از بيزانس به كيف در مدرسه برده شد . به روسيآنرا سولكل كه از لغت يوناني سولكا مشتق شده است و به لاتينآنرا بتا مي گويند .

اسي پوف در روسيه و آكارد در آلمان سعي خود را در پيدا كردن و انتخاب نژاد مناسبي از چغندر براي ساخت شكر متمركز نموده و ده نوع مختلفآنرا تحت آزمايش و تحقيق قرار داده اند . چغندر سفيد سليزي به شكل مخروطي و داراي پوست و گوشت سفيد را پرقندترين چغندر دانسته و انواع ديگر به رنگهاي قرمز و زرد را براي قند گيري نا مناسب تشخيص داده اند . با اين حال چغندر سفيد سيليزي نيز فقط داراي 7-10 درصد قند بوده كه با اصلاح نژاد به تدريجمحتواي قندآنبه 17-20 درصد افزايش داده شده است .

چغندر گياهي دو ساله است كه در طول سال اول فقط ريشه و برگهايآنبدون ايجاد بذر نمو مي كنند و در سالدوم برگها از ريشه زمستاني تغذيه كرده و رشد مي كنند و دم گلها بطول تغريبي 5/1 تا 2 متر روئيده و به گل مي نشينند فقط از ريشه ها حاصله از رشد گياه در سال اول براي قند سازي صنعتي استفاده مي شود .

بذر چغندر قند در داخل ساچمه بذر به قطر 3 تا 4 ميليمتر به وزن حدود 03/0 گرم رشد مي كند . ساچمه ها از يك غشا چوب پنبه اي پوشيده شده اند و در داخل هر ساچمه 2 تا 3 ( يا بيشتر ) دانه بذر قرار دارد . دانه هاي بذر بسيار كوچك و به طول تقريبي 2 ميليمتر و به وزن 2 تا 3 گرم و پوسته بذر به رنگ قهوه اي به متمايل به قرمز است . بزرگترين قسمت بذر چنين است كه درآنريشه پيپو كوتيل و همچنين اپي كوتيل مرسيستم و دو عدد تخمك به نام كوتي ارون ديده مي شود .

دانه بذر مواد غذايي ( نشاسته و پروتئين ) براي پرورش گياه مي باشد و به دليل كوچكي ابعاد و محدوديت منابع غذاييآنبطور سطحي ( به عمق 3 تا 4 سانتي متر ) در زمين كاشته شود . به رطوبت خاك است . دانه هاي بذر به ميزان 150 تا 170 درصد از وزن خودآبجذب مي كنند و غشا چوب پنبه اي و نرمآناحتمالاً رطوبت لازم از براي بذر را ذخيره و تنظيم مي نمايد و بذرها در مدت 8 روز در حرارت معمولي 8 تا 9 درجه سانتي گراد جوانه مي زنند و سپس 10 تا 14 روز پس از كشت، جوانه ها ظاهر مي شوند يعني ابتدا چنگالهاي لپه اي يا كوتي ارون ها و سپس برگهاي حقيقي يعني اپي كوتيل ها بيرون مي آيند ( جفت اول – جفت دوم الي آخر ) .وقتيكه جفت دوم برگ ظاهر شد ، ريشه چقندر قطور مي شود و به تدريج تا حد يه ريشه بزرگ كه داراي مواد غذايي ذخيره براي رشد گياه در سال دوم است نمو مي نمايد . )

شكل ريشه روگي است و شيارهايي در دو طرفمخروط دارد كه مسيرحلزوني اطراف دوك را احاطه كرده اند و به تارها و به تارها يا موهاي ريزي ختم مي شوند كه روي آنها را پوشانده است و گياه به وسيلةآنرطوبت و مواد غذايي شامل املاح و تركيبات از ته از خاك جذب مي كنند . اين تارها در عرض و عمق رشد مي كنند و گاهي اوقات خود را به عمق 5/2 متري خاك مي رسانند و بدين ترتيب است كه چغندر قند بطور قابل ملاحظه اي در مقابل بي آبي مقاوم مي گردد . محصول املاح از طريق آوندهاي ديگر به ريشه بر مي گردد . آوندهاي خشبي را بصورت حلقه هايي در مقطع عرضي ريشه به وضوح مي توان ديد . اين حلقه ها در حدود 10 تا 12 عدد است و هر چه تعداد يا تراكمحلقه ها بيشتر باشد قند موجود در چغندر بيشتر است . حلقه هاي نزديك به مركز از لحاظ عمر قديمي تر و حلقه هاي محيطي جوانتر مي باشند .

ريشه داراي تعداد زيادي سلولهاي ميكروسكوپي است كه بافتهاي مختلف را تشكيل مي دهند . در محيط خارجي مقطع عرضي ريشه پوست ريشه قرار دارد از سلولهاي ضخيم چوب پنبه اي تشكيل شده است و در مقابلآبغير قابل نفوذ است .

از محيط بيروني به طرف مركز مقطع عرضي قشرهاي زير قرار دارند :

بافت ليفي ، بافت خشبي ، و بافت پارانشيمي مركب از سلولهاي مدور غير طويل كه قسمت اعظم شيره قند در حفره هايآنبنام واكوال ذخيره شده است . بعد از بافت پارانشيم سلولهاي طويل آوندهاي و اسكولر و الياف فيبري قرار دارند و موجب سختي ريشه مي گردند .

 

عوامل مؤثر برلر كيفيت

 

مقدمه – هدف كارخانه هاي قند در جهان توليد شكر خالص با نازلترين قيمت از چغندرهاي خريداري شده است كه سهم بالايي در هزينه كارخانه هاي قند دارند . اگر چه كارآيي فرايند تا حد زيادي به ظرفيت و به تأسيسات كارخانه و روشهاي مورد استفاده بستگي دارد ليكنيكي از مؤثرترين پارامترها در فرآيند توليد شكر ، كيفيت ماده اوليه يعني چغندر قند است . در بعضي از كشورها برداشت و نگهداري چغندرها در مزرعهرا كازخانه ها انجام مي دهند و اما در مناطقي كه اين عمليات توسط توليد كنندگان انجام مي شود ، همواره اولين مرحله فرايند توليد عمليات مكانيكي ونگهداري است .

پس از شستن ريشه ها با آب آنها را بصورت ريشه هاي باريكه خلال ناميده مي شود در مي آورند . از خلال با استفاده ازآب داغ در دستگاه ديفوزيون عمل عصاره گيري انجام مي شود . نتيجة كار توليد شربتي سياه و تيره رنگ به نام شربت خام است كه با اضافه كردن شير آهك و گاز كربنيك در دو مرحله آنرا تصفيه كرده و تبديل به شربت اشباع دو ( شربت رقيق ) مي نمايند . در بعضي مواقع به منظور جلوگيري از واكنش هاي توليد رنگ در ادامه كار سعني قسمت تبخير يا اواپرسيون شربت صاف شده يا رقيق را سولفيد كرده و يابه همان صورتبه مرحله بعدي مي فرستند . شربت رقيق 12 تا 17% مواد غير محلول درآبدارد كه پس از عبور از اواپرسيون تبديل به شربتغليظ با مواد غير محلول درآببا بيش از 60% مي شود . از اين شربتدر خلاء كريستال شكر بدست مي ايد . در اين مرحله بين دو تا چهار نوع شكر توليد مي شود . معمولاً از دومين محصول به بعد شكر به اندازة كافي خالص نيشت و چون قابل فروش نمي باشد لذا مجدداً به خط توليد برگردانده مي وشد . غالباً براي حل كردن آنها از شربت غليظ استفاده مي كنند .

شربتحاضل از درجه خلوص بالاتر برخوردار بودهو درنهايت تبديلبه شكر پخت يكبا درجه خلوص بالا ( 6/99> ) مي شود . اين شكر پس از خشك شدن به بازار عرضه مي گردد . شيره اي كه از آخرينپخت بدست مي آيد ملاس ناميده مي شود . توليد شكر از ملاس از نظر اقتصادي مقرون به صرفه نيست . ملاس را غالباً با تفاله چغندر قند ( مواد غيرمحلول درآبچغندر قند كه از ديفوزيون خارج مي شود ) مخلوط كرده و پس از خشك كردن به عنوان خوراك دام به فروش مي رساند . از ملاس مي توان بصورت خوراك دامو يا به عنوان ماده اوليه براي صنايعتخميري استفاده كرد .

مروري بر تاريخچه كيفيت فني چقندر قند

 

براي درك رابطه بين كيفيت ريشه و كارايي فرايند شناخت تركيبات شيميايي ريشه چغندر قند وشربت خام ضروري است .اينامر در گذشته اولين هدف آزمايشگاهي ، بررسي آزمايشگاههاي كارخانه قند بوده است . در سال 1960 كميسيون بين المللي صفت قند در گردهم ايي خود ارزش غذايي چغندر قند را به عنوان شاخص ترين موضوع انتخاب نمود . فرهارت والدفيلد ( 1962) از خلاصه مذاركرات سه نتيجة مهم زير را اعلام كردند ( رباتيم با كسب مجوز از واولدفيلد و مؤسسه انتشاراتي علمي الس وير آمستردام ) :

مهمترين فاكتورهايي كه مبين كيفيت تكنولوژي چغندر قند مي باشد و روي ميزان شكر سفيد قابل استحصالو قند در ملاس اثر مي گذارندمورد بررسي و مطالعه بيشتر قرار گيرند .

با استفاده از اطلاعات كنوني مي توان با مخلوط كردن دقيق سديمو پتاسيمرابطه بين خاكستر و ملاس توليدي را تعيين كرد . به علت سهولت و سرعت عمل در اجراي اين تجزيه ها مي تواهن يك فاكتور را تعيين و در محايبه پرداخت بهاي چچغندر در نظر گرفت .

تعدادي از شركت كنندگانعقيده داشتند كه نه خاكستر و نه سديم به تنهايي براي پيش گويي دقيق ميزان ملاس كافي نيست بلكهبراي تعيين دقيق ميزان ملاس بايسستي ميزان كل مواد غير قندي تركيبات از ته ( مخصوصاً اسيدهاي آمينه ) و يا قليايي را به حساب اورد .

ازآنتاريخ بيش از سي يال مي گذرد و امروزه ثابت شده كه نتيجه گيري هايآنزمان صحيح بوده است . به منظور ارزيابي سهم مواد غير قندي در ضايعات بالقوه قنتدي در ملاس بايستي اثر اسيدهاي امينه و همچنين سديمو پتاسيم در محاسبات ملحوظ گردد .

اخيراً پولاخ (1989) گزارش داده است كه در اتريش ميزان اسيدهاي آمينه در حد بسيار كمي كاهش يافته است كه براي تعيين ميزان ملاس بالقوه سديم و پتاسيم كافي است. بنابراين ممكن است سومين نتيجه گيري فرهارت واولدفيلد در حقيقت به ميزان اسيدهاي آمينه بستگي پيدا مي كند كه درآنزمان به اندازه كافي پايين بوده اند . نهايتاً چنين نتيجه مي گيريم كه تمام محاسبات انجام شده در مورد پيش بيني ميزان بالقوه شكر در ملاس قبل از 1991 در بهترين شرايط نيمه كيفي بوده است . در سال 1991 پولاخ و همكاران طرح جديدي براي محاسبه شكر ملاس ارائه كردن كه در يان طرح به فرمول همبستگي با تأكيد بر اهميت اسيدهاي آمينه و در نتيجه به تأثير سهم قند انورت نياز است . البته بايد خاطر نشان كرد كه دقت فرمول آنها تا كنون به طور جامع مورد بررسي قرار نگرفته است . در سال 1960 از موارد بحث در گردهمايي كميسيون بين المللي صفت قند تأثيرخواص فيزيكي چفندر اولوف ) و نقش بي رنگ كردن شربت در بهبود كريستالي زاسيون (1977) علاوه بر تركيب شيميايي روي اهميت خواص فيزيكي و يا مكانيكي نسوج چقندر قند نير تأكيد داشت . با توجه به رنگ زدايي ( يا رقيق تررنگ شربتو شكر سفيد ) شكر خالص بايستي از استاندارد خيلي دقيقي در رابطه با انعكاس سفيدي و رنگ محلول پيروي كند ( ماوخ و فرهودي 80-1979 ) . تركيبات چغندر قند گرايش زيادي به رنگ دارند مثل قند انورت شكر با كارايي فرايند مقابله مي كنند .

اولاً به علت رنگ نبايستي ناخالص ها در محلول باشند . ثانياً مواد رنگين مطمئناً همگي ملاس زا مي باشند( آنها ساكاروز را در محلولنگه مي دارند بطوريكه در نهايت در ملاس باقي مي ماند پري 1962) مؤسسه بين المللي تحقيقات چقندر قند در رابطه با ارزش تكنولوژيكي چغندر قند نقش مهمي را ايفا كرده است ( دو ويلر 1982 ) . مؤسسه مذكور در سال1971 گروه مطالعاتي كيفيت وسيلورا تشكيل داد و امكاناتي براي تبادل نظر در سطح بين المللي بين متخصصين كليه شاخص هاي علوم فراهم نمود . در جلسه مقدماتي موضوع ازت و چغندر قند(1983 ‌) با عنوان اثر تركيبات ازتي روي فرايند صفتي چغندر قند مورد بحث و بررسي قرار گرفت .

 

تصور كلي از كيفيت خوب چغندر قند

 

كيفيت چغندر قند تنها يك صفت نيست كه بتوا با استفاده از ارزشهاي عددي به شكل كيفي ارائه نمود بلكه به صورت تركيبي از تمام حالات فيزيكي و شيميايي ريشه چغندر قند كه روي فرايند توليد و يا محصول شكر و يا محصولات جنسي اثر مي گذارد مي باشد . حالت مطلوبآناست كه چغندر درصد قند بالايي داشته باشد اما درصد قند به طور كامل ميزان يا مقياس كيفيت چغندر قند نمي باشد . بنابراين با توجه به اينكه شكر قابل استحصالبه مواد غير قندي مهم بستگي دارد بايد ميزان ناخالصي ها را نيز در نظر گفت .

( در بندهاي 1 تا 3 فرهارت واولدفيلد 1962 ذكر گرديده است ) .

به منظور تعيين ميزان شكر سفيد قابل استعمال در آزمايشگاههاي چغندر قند ( عيار سنج ) بر مبناي سديمو پتاسيم و از تمامي امينه فرمولهاي متعددي به كار گرفته شده است ( استهمن و همكاري 1984 ) .اين فرمولها كه بعضي از آنها بعداً مورد بررسي قرار خواهد گرفت فقط به عنوان شاخص شكر قابل استحصال مي توانند مورد استفاده قرار گيرند : براي تشخيص بهتر توان شكر قابل استحصال ( كيفيت شيميايي واقعي چغندر قند ) لازم است كه فرايند توليد در كارخانه و اندازه گيري درجه خلوص شربت و همچنين ميزان مواد قندي ويژه هم زمان تعيين و مورد استفاده قرار گيرد .

نسبت قند به درصد مواد جامد را درجه خلوص مي نامند . در مثال زير همواره ضريب ملاس زايي مواد غير قندي براير 5/1 است ( يعني 5/1 قسمت شكر توسط يك قسمت مواد غير قندي در ملاس نگهداري مي شود ) . كاهش درجه خلوص شربت غليظ از 94% به 92% با درجه خلوص ملاس 60% باعث مي شودكه ضايعات قندي ملاس از 6/9% به 13% افزايش يابد :

100 كيلو گرم ماده خشك شربت غليظ 100 كيلوگرم ماده خشك شربت غليظ

با درجه خلوص 94% برابر است با 92 كيلوگرم شكر

برابر با 94 كيلوگرم شكر +8 كيلوگرم غير قندي

+6 كيلو گرم غير قندي 8 كسلو گرم غير قندر در ملاس با درجه خلوص

6 كيلوگرم غير قندي در ملاس با درجه خلوص 60% برابر است با 12 كيلوگرم شكر

60% برابر با 9 كيلوگرم شكر

قليائي مؤثر كه مبين قليايي باقيمانده در شربت بعد از تصفيه مي باشد براي ظرفيت تامپوني شربت جذب اكسيددو كربنو همچنين جذب كلسيم در كربونا تا سيون دوم بسياري مهم است . به طور قطع شربتاز مرحله شربترقيق به بعد نبايستي كمتر از 7 باشد در غيراينصورن انورسيوناسيدي رخ خواهد داد و ساكاروز تبديل به قند انورت ( گلوكز + فروكتوز ) مي شود . ارزسون واسمه (1963) قليايي مؤثري را با توجه به پارامترهاي ناخالص با استفاده از فزمول زير تعيين كرده اند :

8/6- 58/0 : قليايي مؤثر

طبق تحقيقاتي آنها قليايي مؤثر در دانمارك در وارتيه هاي مختلف بسيار گسترده و رقمي بين 3/0 تا 7/13 داشته است .

تكنولوژيستهاي قند سازي به اين مسئله اقرار دارند كه اگر قند انورت در فرآيند توليد در نهايت تبديل به 3 ميلي اكي والنست اسيد درصد گرم شكر بشود قليايي نهايي 7/13 مطلوب است ولي اگر قليايي 3/0 باشد كافي نيست و در نتيجه نمك هاي آهكي افزايش يافته و شربت بعد از كربوناتاسيون حداقل بوفري يا تامپوني را خواهد داشت .

قند انورت به عنوان يكي از پارامترهاي كيفيت معرفي مي گرديد . اليكار و.و همكاران ( 1980)سهمقند انورت را در فرمولشان براي تعيين قند قابل استحصال در چغندرهاي تركيه مورد استفاده قرار داده اند . از طرف ديگر ( دو ديلر 1988 ) سهم گلوكوز را در فرمول جديدش براي تعيين قند ملاس در وارتيه هاي چغندرهاي فرانسوي منظور نموده است . علاوه بر اين پولاخ براي تعييم قند ملاس در چغندرهايي كه مبتلا به مرض ريزومانيا بودند فرمولي تهيه نموده و خاطر نشان كرد سهم قند انورت مربوط به اين چنبن چغندرها بوده و احتمالاً ممكن است تمام چغندرها را نيز شامل شود. معهذا در فرايند توليد ميزان قند انورت در چغندرهاي سالم بين 3/0 تا 6/0 گرم درصد گرم شكر مي باشد . در صورتيكه اين مقدار از 1 گرم درصد گرم شكر تجاوز نمايد درآنصورت چغندها فاسد شده اند .

طوقه خاك و گل و خاشاك كه چغندر را همراهي مي كنند براي فرايند توليد زيان آور مي باشند . كيفيت فيزيكي و ظاهر ي چغندر مارك چغندر ( موادي هستند كه درآبغير محلول مي باشند و پس از عصاره گيري شكر باقي مي مانند ) و بعضي از مواد غير قندي ( دكستران لوان رافينوز و بتائين ) و مهمترين ناخالصيها ( سديم پتاسيم ازت مضره وقند انورت ) كه بيش از سي سال است كه كمتر از درصد قند چغندر مورد بحث بررسي قرار گرفته اند و با توجه به كيفيت و مواد محيطي لازم استاطلاعات بليشتري درباره پارامترهاتي تعييم كيفيت در آينده بدست آيد . اهميت آنزيمهاي چغندر ( انورتاز ، آنزيم پكتولي تيك و پولي فنل اكسيد از ) و كمپلكس هاي شيميايي توليد رنگ هم مي بايستمورد رسيدگي قرار گيرند .

 

 

تشخيص رسيدگي چغندر قند

 

چغندر قند جزآندسته از محصولات كشاورزي است كه كيفيتش رقيقاً قابل اندازه گيري مي باشد . تعيين بهترين زمان برداشت چغندر در استحصال شكر سفيدفراواني داشته و هزينه هاي توليد را در كارخانه كاهش مي دهد . بطور كلي رسيدگي كامل در چغندر وجود نداشت بلكه هميشه در چغندر رسيدگي تكنولوژي مد نظر مي باشد .

زمان رسيدن چغندر تابع عوامل زيادي است كه مهمترين آنها نوع بذر ، طول زمان برداشت ، درجه حرارت و ميزان مصرف كودهاي شيميايي مخصوصاً ازته عمليات داشت مي باشد . باستثناي خوزستان كه كشت چغندر بصورت زمستانه صورت مي گردد .بقيه نقاط كشورمان با توجه به تاريخ كاشت و عوامل موثر ديگر زمان رسيدگي صنعتي چغندر قند و افايش وزن ادامه خواهد داد . علائم ظاهري رسيدن چغندر قند با زرد شدن برگهاي مسن كند شدن ريشه برگهاي جوان داخل بوته و بطور كلي بطئي شدن رشد اندامهاي هوايي نمايان مي شد . رسيدگي چغندر در آزمايشگاهبا تعيين نسبت درصد ساكاروز به درجهمواد جامد محلول درآببوجود در ريشه تشخيص داده مي شود اين فاكتور درجه خلوص شيره خام پاكاسيون نام دارد .

مصرفبيش از اندازه كودهاي ازته باعتث تأخيرو مصرف كورهاي منفره باعث تسريع در رسيدن چغندر مي شود . چغندر قند دو دوره رشد دارد .اين دو دوره چندان قابل تفكيك از يكديگر نمي باشند . مرحله از شروع جوانه زدن تا حجم شدن ريشه و مرحلة دوم رشد ريشه و ذخيره سازي قند تا مرحله برداشت . در مرحله اول چغندر قند به هواي معتدل نياز داشته تا رشد اندامهاي هوايي اش تكميل گردد . در اين دوره شرايطآبو هوايي ثابت بوده و مواد غذايي به مقدار كافي در اختيار بوته قرار گرفته است .

 

شامل ورد 42صفحه ای میباشد